Sommige steden en gebouwen zijn erg fotogeniek. Andere vragen dan weer om een bepaald standpunt … Een overzicht van de mooiste stedelijke foto’s aan de hand van 5 profielen van unieke kunstenaars.

Michael Wolf : het verticale oog

Architecture of Density-39 – 2005 – Michael-Wolf

De bekroonde fotograaf Michael Wolf neemt ons op sleeptouw naar de verticale steden van Hong Kong. Wolf, die onlangs is gestorven, woonde in Hong Kong waar hij werkte voor Stern magazine. In 2003 trok hij zich terug uit de fotojournalistiek, zijn vak sinds 1976, om zich aan persoonlijker werk te wijden. Hij begint door de straten van Hong Kong te wandelen om zijn architectuur frontaal vast te leggen.. Later richtte hij zijn lens op de metrogebruikers van Tokio, de zinken daken van Parijs en de glazen wolkenkrabbers van Chicago die met hun verlichte ramen je in de appartementen of kantoren laten kijken. Zijn leidmotieven: het leven in de stad, stedelijke dichtheid, het thema van de ongebreidelde globalisering. Kortom, een eindeloze architectuur.

Stéphane Couturier: tussen realiteit en fictie

Stephane Couturier – Barcelone – Ciutat judicial – n-1

De visuele fotograaf Stéphane Couturier verkent de thema’s van de opbouw en afbraak van het stedelijke landschap, en van de wereld van werk en industrie. In 1995 zette zijn eerste serie, getiteld “Stedelijke Archeologie”, de toon door de grote stedelijke centra van Parijs, Berlijn of Moskou in vraag te stellen, gevolgd door zijn serie “Monumenten”, die de periferie verkent. Deze winnaar van de prestigieuze Niepce prijs in 2003 combineert zijn documentaire benadering met een complexe behandeling van compositie om de perceptie van de werkelijkheid te updaten en te vernieuwen. Sommige van zijn werken bevinden zich in permanente collecties in Frankrijk (Centre Pompidou), maar ook in de Verenigde Staten (Art Institute of Chicago of LACMA, Los Angeles) en Canada. Zijn laatste solotentoonstellingen vonden plaats in het Musée National Fernand Léger in Biot en in de galerie RX in Parijs tijdens een evenement genaamd “Les Nouveaux constructeurs”. > stephanecouturier.fr/

Richard Pare: Le Corbusier in een nieuwe context

Richard Pare – Couvent de La Tourette – Le Corbusier – 1953

Kunnen we nog met een frisse blik naar iconische gebouwen kijken? Toen de Engelse architectuurfotograaf Richard Pare geïnteresseerd raakte in het architectonische werk van Le Corbusier, deed hij de dingen niet halfslachtig. Bijna zeven jaar lang reisde hij de wereld rond om foto’s te maken van gebouwen die de architect tussen 1907 en 1965 had gebouwd, waarvan sommige nooit eerder waren gefotografeerd. Een werk dat heeft geleid tot “Le Corbusier: Tout l’œuvre construit” (Ed. Flammarion, 480 p.), een boek dat vorig jaar werd gepubliceerd. Van de eerste villa’s in Zwitserland tot die in Parijs of Ahmedabad, van de Cités radieuses tot de Kerk van Ronchamp of het kerkhof van Roquebrune : Richard Pare onderzoekt 60 gebouwen met één doel voor ogen: het fotograferen van gebouwen in hun stedelijke context. Voor Pare is de stad een immense scenografie waarvan de betekenis moet worden vertaald, vooral met betrekking tot het architectonische ontwerp van de plaatsen.

Jean-Michel Berts: licht op de stad

Jean-Michel Berts – Vue du pont Rialto – Venise

Jean-Michel Berts, een voormalig reclamefotograaf, werd één van de grote namen van de architectonische fotografie. Hij ontdekte per toeval zwart-wit foto’s van steden tijdens een reis naar Venetië die was ondergedompeld door acqua alta. Bij het afdrukken volgt een revelatie: dit stadsmuseum mag dan wel talloze keren zijn gefotografeerd, toch voelt Jean-Michel Berts een bijzondere sfeer die zich verzet tegen alle toeristische bussen die de stad aandoen. Sindsdien is hij de wereld blijven rondreizen, van Tokio tot New York en Istanbul, om “mooi te maken wat al mooi is”. Zijn handelsmerk: stadsblokken zonder inwoners, ingelijst door lange pauzes waardoor ze een onwerkelijke textuur krijgen. Hij publiceerde bij uitgeverij Assouline The Light of Tokyo, The Light of Paris en The Light of New York. > http://www.jeanmichelberts.com/

Mireille Roobaert : stedelijke hiërogliefen

Mireille_Roobaert – Denis Meyers – Anamorphos Dialogue II

Vier jaar geleden ontdekte het publiek het project “Remember Souvenir” (Ed. Meta-Morfose, 316 p.) van typograaf Denis Meyers in het voormalige Solvay-gebouw in Elsene. Gedurende 18 maanden had de kunstenaar meer dan 25.000 m² muren in dit gebouw getagd, dat toen voor afbraak was bestemd. Architectuurfotografe Mireille Roobaert wilde weten hoe de typografische stroom één werd met de ziel van het Solvay-gebouw. De Belgische heeft zich 25 keer ondergedompeld in de diepten en hoogtes van het gebouw, inclusief met een drone. In slechts een paar maanden tijd maakte ze meer dan 3000 foto’s, waarvan er uiteindelijk 400 werden geselecteerd. In kleur en zwart en wit. Inclusief enkele anamorfoses: 360°-prints die worden plat gelegd, een techniek waar de kunstenares graag mee werkt. Haar foto’s werden tentoongesteld in de galerij Arielle d’Hauterives, op de 24e verdieping van de UP-site-toren in Brussel. > www.mireilleroobaert.com

Tags: architectuur, fotografie, Kunst, Stad, stadsplanning