De volledig begroeide High Line symboliseert het dynamische en toekomstgerichte karakter van New York. In tien jaar tijd gaf deze bovengrondse promenade nieuw leven aan een gloednieuwe wijk.

In de 21ste eeuw werd de High Line, een groene, zwevende promenade die is gebouwd op een oude tramlijn en die werd geopend in juni 2009, een van de eerste projecten die de ambitie van placemaking in de stedelijke planning vormgaf. Het is het hoogtepunt van de renovatie van het Meatpacking District, een oude industriële wijk waar opslagplaatsen die vroeger slachthuizen waren, werden omgebouwd tot chique showrooms.

De slachthuizen verhuisden naar de Bronx en werden vervangen door kunstgalerijen, trendy bars, chique restaurants, modegevoelige boetieks en functionele en comfortabele high-tech hubs. Zelfs Samsung heeft er zijn New Yorkse showcase geïntroduceerd. In deze depots heeft men de oude muren uit rode bakstenen, de zichtbare leidingen en soms zelfs de vleeshaken waaraan het vlees werd opgehangen, bewaard. En die zogenaamde retro factory-look valt in de smaak, in tegenstelling tot het Rockefeller Center en de Donald Trump Towers.

Ondanks het pittoreske van de hijskranen en de liften van het begin van het industriële tijdperk, ondanks de havenfaciliteiten en de Hudson River, is deze wijk de nieuwe place to be in NYC. Maar niets had kunnen gebeuren als het Meatpacking District niet werd doorgekruist door de bekende High Line, de groene gordel die bovenop een oude spoorlijn werd ingericht. “In plaats van deze historische plek af te breken, hebben we er de voorkeur aan gegeven er een van de meest innovatieve parken ter wereld van te maken”, zei Michael Bloomberg, de burgemeester van New York, bij de opening van het eerste stuk tot 20th Street, in juni 2009. Het zicht vanaf deze hangende tuin op 10 meter hoogte op de Hudson River en de wolkenkrabbers van Manhattan is ronduit adembenemend. Je kan er op een houten ligzetel die vastgemaakt is in de rails gaan liggen en je ogen de kost geven aan een gebouw in de stijl van Le Corbusier. Dat is het nieuwe hotel The Standard, een echte architecturale uitdaging die op retro speelt.

Een stad in de stad

Achter het hotel verschijnt momenteel het grootste privé vastgoedproject van de Verenigde Staten sinds het Rockefeller Center: Hudson Yards, dat zo’n 1,6 miljoen vierkante meter groot zal zijn. In de futuristische torens, waarvan er sommige nog in aanbouw zijn, zullen kantoren, 4.000 woningen, een hotel, een dozijn restaurants, een honderdtal winkels en in 2019 zelfs een observatorium op de 100ste verdieping worden gevestigd. Het huzarenstukje van deze nieuwe wijk is The Vessel, een metalen structuur van 154 onderling verbonden trappen over 16 verdiepingen. Het monument dat bijna is voltooid, wordt aangekondigd als een New Yorkse Eiffeltoren.

Hudson Yards, echte stad in de stad, wordt gebouwd op twee enorme platen van beton en staal, waarvan de fundamenten zijn gelegd tussen de rails en tunnels, zonder het treinverkeer te verstoren. Een technisch hoogstandje. Nummer 30 wordt het adres van de tweede hoogste kantorentoren in Manhattan, 15 meter hoger dan de Empire State Building, en zal op 335 meter hoog een panoramische observatieplatform hebben. Op nummer 15 komt The Shed, een futuristisch cultureel centrum. “Het gebouw kan vergroot, verkleind of opgedeeld worden dankzij zijn beweeglijke schild”, legt de architect David Rockwell uit. Maar het meest vernieuwende is wat men niet ziet: kilometers glasvezel, satellieten, antennes, miljoenen elektronische sensoren… Hudson Yards wilt een smart city zijn, “een model van de stedelijke ervaring in de 21ste eeuw”, zegt de brochure op glanzend papier. De gebouwen zullen hun energieverbruik met 30% doen dalen. Sensoren analyseren in real time het geluid, de luchtkwaliteit en de stroom van de 24 miljoen toeristen die vanaf 2019 worden verwacht.

Tags: High Line, Hudson Yards, Meatpacking District, New York, placemaking