Het is een van de gewaagde ideeën die tijdens COP26 werden onthuld. Wat als gebouwen zouden kunnen werken als bomen: koolstof opvangen, de lucht zuiveren en het milieu regenereren?

Het bekende Amerikaanse bureau Skidmore, Owings & Merrill (SOM, opgericht in 1936) stelde Urban Sequoia voor, een architectonisch concept dat kan worden samengevat in “bossen van gebouwen”. Deze isoleren koolstof en produceren biomaterialen die op hun beurt een nieuwe ecologische en veerkrachtige stedelijke omgeving voeden. Het project speelt in op de onmiskenbare noodzaak om de bouwsector te transformeren, die bijna 40% van alle wereldwijde koolstofemissies genereert. 

Urban Sequoia is voorstander van materialen die meer koolstof opnemen: bio-baksteen, hennepbeton of hout. Met een vermindering van de koolstofimpact van ongeveer 50% in vergelijking met beton en staal. 

Een principe dat overal ter wereld kan worden toegepast

De SOM-toren kan tot 1.000 ton CO₂ per jaar opvangen, het equivalent van 48.500 bomen. Na 60 jaar zou het prototype tot 400% meer koolstof moeten absorberen dan het tijdens de bouwfase had kunnen uitstoten. Bovendien maken de biomassa en algen in de gevels het mogelijk om het gebouw om te vormen tot een bron van biobrandstof die verwarmingssystemen aandrijft… en zelfs auto’s. 

Maar het idee gaat verder dan een gebouw: door landschappen te ontwerpen die koolstof absorberen en de straten uit te rusten met technologieën die in dezelfde richting gaan, kan de oude grijze infrastructuur (wegen, riolen…) tot 120 ton koolstof per km² opvangen. 

De aanzienlijke impact van het project zou het potentieel hebben om een circulaire economie te creëren die koolstof absorbeert en de facto de probleemgebouwde omgeving transformeert… in een oplossing voor de klimaatcrisis. 

Tags: circulaire economie, Cop26, duurzame bouw, koolstofneutraliteit, Ownings & Merrill, Skidmore, SOM, stedelijke sequoia