Na een decennium van trial and error, was het tijd om de balans op te maken. En die is nu klaar en te lezen in het lijvige rapport van de experten van het McKinsey Global Institute. Het verdict: smart cities verbeteren het dagelijkse leven. Het bewijs in 50 steden.
Of het nu gaat over vervoer, huisvesting, energie, gezondheid, veiligheid of de banden tussen inwoners en de overheidsinstanties: de bijdrage van digitale technologieën verbeteren het leven van de stadsbewoners. Dit is het resultaat van 10 jaar onderzoek en het staat te lezen in het rapport “Smart Cities: digital solution for a more livable future” van het McKinsey Global Institute. Het rapport bestaat uit 152 pagina’s kwaliteitsvolle expertise die achterhaalt of smart cities hun beloftes kunnen nakomen.
De studie behandelt 50 internationale steden en merkt op hoe steden in de hele wereld technologie gebruiken om de levenskwaliteit te verbeteren, en dat op het vlak van gezondheid, veiligheid, mobiliteit, economische ontwikkeling en huisvesting. Volgens McKinsey spelen drie factoren een rol om een slimme stad te scoren. Eerst de technologie, waaronder een kritische massa smartphones en sensoren die zijn aangesloten op supersnelle communicatienetwerken. De tweede factor: specifieke applicaties zoals het vertalen van ruwe data in waarschuwingen zodat problemen van inwoners worden opgelost en de gegevens van de stad en de behoeften van de inwoners op elkaar worden afgestemd. De derde factor ten slotte heeft niets met technologie te maken. Het gaat dan om de ‘sociale maïzena’ in de technologie: de ondersteuning van de overheid, het aanpassingsvermogen van de wetgevers en het betrekken van de privésector om een hoog gebruik van de tweede factor te garanderen.
De impact van ziektes verminderen
Om de reële impact van smart cities op het leven van de inwoners in kaart te brengen heeft McKinsey systematisch de omvang en kwaliteit van de drie factoren bestudeerd. Het resultaat? De experten van McKinsey bevestigen dat smart cities met gemiddeld 8 tot 10% het aantal ongevallen verminderen, het antwoord van de hulpdiensten met 20 tot 35% versnellen, de transittijd met 15 tot 20% verminderen, de impact van ziektes op de economie met 8 tot 15% verminderen, het aantal misdaden met 30% verminderen en de uitstoot van broeikasgassen met 10 tot 15% verminderen. Algemeen gesproken zou 70% van de SDG’s, de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties, gebaat zijn bij de positieve invloed van smart cities.
Maar de experten van het McKinsey Global Institute zijn het erover eens dat het succes ook afhangt van het vermogen van steden om oude gebouwen en bestaande infrastructuur aan te passen aan de behoeften van de digitaal verbonden inwoners. De experten citeren in dit verband Seoel dat talrijke rijbanen enkel voorbehoudt voor voetgangers en fietsers en dat regelgeving heeft geïmplementeerd die het aantal parkings in nieuwe gebouwen significant beperkt. Een ander voorbeeld vinden we in Singapore waar de Building and Construction Authority een online portaal heeft gemaakt dat continu het energieverbruik in 30 gebouwen meet. Algoritmes gebaseerd op machine learning analyseren deze gegevens en wijzen de beheerders op eventuele verspilling en stellen corrigerende acties voor. In andere steden zijn gebouwen verbonden in micronetwerken voor energie. Die zijn flexibeler en verbruiken minder. Tot slot is er ook NEOM, een stedelijk ecosysteem dat ontstaat in Saoedi-Arabië. De gebouwen zijn er in hoge mate geautomatiseerd en halen hun energiebehoeften uit de zon en de wind. De intelligentie van de steden begint bij de gebouwen als het wilt bijdragen tot een beter leven voor de inwoners.
