MENU

NetZeroCities: ervaringen uitwisselen in de strijd tegen de klimaatopwarming

Villa-M

Villa ‘ M’: een levend gebouw, tussen architectuur en zorg...

Mivromobility © Mika Baumeister

12 november 2022 Comments (0) Architectuur, Milieu, Mobiliteit, Technologie, Vastgoed

Micromobiliteit centraal in stadsmobiliteit

Ondanks alle ontradende maatregelen, worden steden over de hele wereld geconfronteerd met een blijvende toename van het autoverkeer. Micromobiliteit kan de files en de vervuiling doen afnemen en handig, betaalbaar vervoer bieden. Toch blijft die vorm van zachte mobiliteit zwaar onderbenut. 

Zoals blijkt uit een nieuwe, gezamenlijke enquête van de Boston Consulting Group (BCG) en de universiteit van Sankt Gallen in Zwitserland, zou micromobiliteit in de stad haar nut kunnen bewijzen wanneer ze deel uitmaakt van een wereldwijd intermodaal transportsysteem. 

Micromobility © Ika Baumeister

Micromobility © Ika Baumeister

Aan de studie namen zowat 11.000 respondenten in 23 steden in tien landen (Europa, Azië en de VS) deel. Zij schetsten een beeld van de meningen en de gebruiksgewoonten rond  micromobiliteit. Denk maar aan het gebruik van (elektrische) fietsen en scooters of elektrische bromfietsen. Er werd nagegaan welke factoren hun gebruik in de hand werken en welke struikelblokken hun gebruik door een bredere groep mensen in de weg staan.

Multimodaliteit, de mobiliteit van morgen

Fietsen, scooters, steps,… Talloze apps als Bolt, Villo en Dott (om er slechts enkele te noemen) geven gebruikers de kans hun verplaatsingen te plannen in functie van hun behoeften, de aard van het af te leggen traject en de te overbruggen afstand.  

Op wereldvlak haalt de markt van de micromobiliteit al een omzet van zowat 100 miljard euro. Persoonlijke aankopen van dergelijke voertuigen blijven de meest verspreide optie. Het aantal abonnementen bij operatoren van dergelijke diensten stijgt pijlsnel en zou in de komende tien jaar dertig procent kunnen uitmaken.

Die cijfers mogen dan al indrukwekkend lijken, zoals de kaarten nu liggen, overweegt slechts één op vijf werknemers micromobiliteit voor het woon-werkverkeer.  

Micromobility © Taylor Vick

Micromobility © Taylor Vick

Naast de weersomstandigheden, vormen de kostprijs, het netwerk van onveilige fietspaden, het ontbreken van aansluitingen en het gebrek aan dienstverlening in de buitenwijken de grootste hinderpalen voor een bredere inburgering van micromobiliteit,’ stelt Nikolaus Lang, directeur-generaal van BCG en medeauteur van de analyse. 

Oplossingen aangepast aan elke stad

Volgens Andreas Hermann, directeur van het mobiliteitsinstituut van de universiteit van Sankt Gallen kan micromobiliteit zich in de komende jaren verder ontwikkelen als steden opteren voor een schone, flexibele en multimodale mobiliteit die een variatie aan vervoermiddelen toelaat.

De enquête toonde ook aan dat een aanbod aan gegroepeerde opties – vervoermiddelen voor micromobiliteit in combinatie met openbaar vervoer – het gebruik aanzienlijk zou kunnen stimuleren. De ondervraagde consumenten gaven aan dat ze 22 % tot 25 % méér (gewogen gemiddelde stijging) zouden willen betalen voor verschillende gegroepeerde formules.

Er bestaat evenwel  geen zaligmakende oplossing. ‘Wat werkt voor Amsterdam zal niet noodzakelijk werken voor Boston of Berlijn,’ waarschuwt Herrmann. Niet alle vormen van micromobiliteit hebben dezelfde voordelen. Evenmin zijn ze allemaal afgestemd op de specifieke situatie in iedere stad. Daardoor kunnen ze contraproductief werken en zelfs de meest enthousiaste gebruikers ontmoedigen.

Deel dit artikel:

Tags: , , , ,

Geef een antwoord