Sterarchitect Ole Scheeren herinterpreteert al enkele jaren de stedelijke verticaliteit. Zijn laatste exploot? Een wolkenkrabbercomplex van horizontaal gestapelde gebouwen. Een innovatie die veel ruimte bespaart én het gemeenschapsleven optimaliseert.

Of opeenstapeling de verstedelijkingstrend van de toekomst wordt, valt nog af te wachten. Maar in Singapore, dat te kampen heeft met een enorm gebrek aan plaats, heeft de Duitse architect Ole Scheeren een technisch hoogstandje afgeleverd. Op een site van acht hectare stapelde hij tientallen gebouwen opeen, goed voor in totaal 170.000 m² oppervlakte. Ze passen harmonieus in elkaar als legoblokjes. Het complex heet ‘The Interlace’ en leverde de architect in 2015 de award van ‘World Building of the Year’ op.

Scheeren, een rijzende ster in de architectuur, maakt naam met zijn gedurfde benadering van urban design. ‘The Interlace’ is een residentieel complex met 1.040 appartementen. Veel architecten die geconfronteerd worden met de uitdaging van verdichting, zouden verticaal gebouwd hebben. Maar Scheeren besliste de zaken anders aan te pakken, met een geheel van 31 blokken die hij kantelde en als legoblokjes op elkaar stapelde.

 Sociale katalysator

Een manifest tegen de skyscrapergekte? De laatste jaren zijn er in Europa en Azië meer wolkenkrabbers dan ooit gebouwd. Scheeren ziet die trend met een vleugje bitterheid aan. Hij heeft geen principiële bezwaren, want het is nu eenmaal een efficiënte manier om veel mensen te huisvesten op een kleine oppervlakte. En dat wordt almaar belangrijker, naarmate meer en meer mensen in de stad gaan wonen. Maar de architect vindt de meeste van die projecten flauw, repetitief en isolerend. “Er is een complete scheiding tussen de torens en het leven van de mensen”, legt hij uit. “Vaak overstijgt hun schaal wat begrijpelijk is voor het menselijke oog. Dus we kunnen niet meer zeggen hoe groot een gebouw is of hoeveel mensen het huisvest… Dat is geen architectuur meer, maar bouwen. Elke site heeft recht op een echte strategie.”

Het ludieke aspect van zijn aanpak werkt als een sociale katalysator: de opeengestapelde blokken van ‘The Interlace’ creëren een heleboel collectieve ruimtes. De futuristische wijk is gebouwd rond acht buitenplaatsen, maar bevat ook een zwembad van 50 meter, een club house, speelzalen, terrassen en hangende tuinen… Wie graag loopt, kan zelfs trainen op een promenade van een kilometer rond het dorp. Allemaal ‘fracties’ die de bewoners aansporen om met elkaar in contact te komen. “Het creëert een beeld dat bewoning stimuleert”, zegt Scheeren. “Het is een poging om de mensen binnenin de structuur te huldigen en open te stellen voor de stad.”

Tags: architectuur, Lego, Ole Scheeren, Singapore, The Interlace