Sinds 2006 zet de Skyscraper Competition ieder jaar architecten met visionaire ideeën in de bloemetjes. Voor de 12e editie van de wedstrijd ontvingen de organisatoren maar liefst 444 projecten. Onder de drie bekroonde projecten zit er een modulaire building, een verticale fabriek en een spiraalvormige verticale toren. Voorstelling.
De manier waarop buildings worden ontworpen uitdagen en tegelijk rekening houden met de middelen inzake materiaal, energie en technologie waarover we momenteel beschikken. Dit is de essentie van de Skycraper Competition, een internationale architectuurwedstrijd die sinds 2006 georganiseerd wordt door het magazine “eVolo”. Alle projecten zijn dus in theorie uitvoerbaar. Maar van de 444 geanalyseerde projecten beloonde de jury diegene die de meest innovatieve oplossingen aanreikten voor heuse stedelijke, sociale en milieugebonden uitdagingen.
De eerste prijs werd toegekend aan twee Poolse architecten, Pawel Lipinski en Mateusz Frankowski, voor het project Mashamba. Hun voorstel: een modulair gebouw dat is ontworpen om de mogelijkheden voor landbouwgebruik te vergroten en de hongersnood in de regio’s bezuiden de Sahara te verminderen. De toren zou zowel een verticale boerderij zijn als een centrum voor onderwijs in landbouwtechnieken en de distributie van zaden naar de lokale bevolking. Bovendien zou de toren moduleerbaar zijn. Zo zou hij kunnen groeien met de komst van nieuwe landbouwers. Omdat hij gemaakt is van lichte materialen, zou hij ook mobiel zijn en zich kunnen verplaatsen van de ene regio naar de andere zodra de lokale gemeenschap zelfvoorzienend is.
© Pawel Lipinski & Mateusz Frankowski
De tweede plaats ging naar een Amerikaans duo, Tianshu Liu en Lingshen Xie voor hun project Vertical Factories in Megacities (verticale fabrieken in megasteden). Hun uitgangspunt: de terugkeer van fabrieken naar de stad en niet in de rand ervan. Deze “productieve toren” werd ontworpen voor de Filipijnse hoofdstad Manilla en heeft de vorm van afwisselend op elkaar geplaatste verticale lagen. Elke verdieping heeft een eigen functie: op de onderste verdieping zou er een centrum voor afvalopslag komen. Dit afval zou kunnen worden gerecycleerd of omgezet worden in nieuwe grondstoffen, biomassa of andere energiebronnen. Op de bovenste verdiepingen zou er een elektrische centrale komen, maar ook een centrum voor waterzuivering.
© Tianshu Liu & Lingshen Xie
Een cirkelgebouw
Tussen de verdiepingen zorgden de architecten ervoor dat er natuurlijke elementen geschoven werden: bomen, rotsen, rivieren zouden natuurlijke landschappen tot stand brengen in het hart van de megasteden van morgen. Het architectenduo zegt dat “dit concept is bedoeld om mensen bewust te maken van het feit dat de natuurlijke omgeving een lus is: alles wat je vandaag produceert, zal ‘de wereld van morgen’ vormen. In plaats van kritiek te spuien op het probleem van de vervuiling, creëren we een cirkelvormig geheel dat de interactie tussen mens en natuur weer in evenwicht brengt…”
De derde prijs ging naar de Spaanse architect Javier Lopez-Menchero Ortiz de Salazar voor zijn project Espiral3500. Hij vertaalt de complexiteit van de stad in een verticale spiraalvormige structuur. De verdichting van het leefgebied beperkt de verwoesting van het landschap in sommige regio’s met een sterke bevolkingsgroei, zoals aan de Spaanse kust. En misschien ook bij ons.
© Javier Lopez-Menchero Ortiz de Salazar
Tags: Espiral3500, Mashamb, Skycraper Competition, Vertical Factories, verticale fabrieken
