Bonom drukt zich uit aan de hand van zijn dierentekeningen en met de nacht als medeplichtige. Zijn werk lokte heel wat reacties uit, gaande van juridische debatten tot heuse ondersteuningsacties. Maar van wie is de stedelijke ruimte eigenlijk? En welke betekenis geven we eraan?

Op amper enkele jaren tijd is Bonom uitgegroeid tot een levende legende in Brussel. De stad staat vol imposante, enge dieren die op één nacht tijd plots verschijnen op onze gevels. De kunstenaar zegt dat hij altijd ontroerd is wanneer hij de stad ‘s nachts van boven uit, van op de daken, ontdekt.

Hij is op zoek naar de perfectie in zijn tekeningen, en als er een mislukt, beoordeeld hij deze als een vulgaire degradatie.

Vandalistiche kunst?

In Street Art wordt de creativiteit afgebakend door de stedelijke ruimten, de vorm en de afmetingen van de muren. Deze kunstvorm stemt tot nadenken en stelt onze relatie met de openbare ruimte in vraag, in een tijd waarin we dagelijks worden geprikkeld door tientallen reclameboodschappen die almaar imposantere afmetingen krijgen.

De grens tussen kunst en vandalisme is echter zeer dun. Zo werd Bonom in 2010 vervolgd wegens “kwaadwillige beschadiging van gebouwen”. Naar aanleiding van deze beschuldigingen moest de kunstenaar gemeenschapswerk verrichten en verder werken onder zijn echte naam (Vincent Glowinski). Zijn carrière kreeg bovendien een klassiekere wending. Hij maakte voor Brussel nog drie laatste tekeningen bij wijze van testament: een zelfportret aan de Munthof, een oude naakte man aan de Hallepoort en ten slotte een vrouw in een op zijn zachtst gezegd expliciete houding boven het Stefaniaplein.

Zijn publiek bestaat uit ons allemaal, mensen van alle leeftijden en sociale klassen. En dat is precies wat de kunstenaar vertelde in één van zijn zeldzame interviews: volgens hem komt een kunstwerk juist tot leven door de confrontatie met de voorbijgangers. Het bestaat niet als maar amper een paar mensen ernaar kijken. Bonom wil een zo breed mogelijk publiek bereiken en de kunst uit de beperkte ruimtes van de galerijen halen.

Connected street art

Met de opkomst van smartphones richtten de fans van Bonom de website www.bonom.be op, ze posten er foto’s van zijn werken en vermelden de plaats waar ze terug te vinden zijn. We kunnen dus spreken van een eindeloze keten: de kunstenaar eigent zich de stedelijke ruimte toe, het publiek eigent zich zijn werk toe en de stad krijgt een nieuwe betekenis door nieuwe debatten te openen.

Moeilijke erkenning

Tags: Brussel